เสน่ห์ของการกินข้าวคนเดียว

เสน่ห์ของการกินข้าวคนเดียว – อยู่ที่ข้าว หรือ อยู่ที่เรา

ข้าวขาวเรียงเม็ด เรียงคำ ติดหนึบอยู่ระหว่างนิ้วโป้ง กับนิ้วชี้ ประเดี๋ยวเดียวน้ำแกงเห็ดใสๆใส่ผักหวานผลักเม็ดข้าวปั้นเหล่านั้นให้ไปเต้นระบำ ละลายไปกับน้ำแกง รวมกันหนึบหนับ ตามด้วยน้ำเย็นๆ คำต่อคำ ความต่อความ คิดไหล หลากไปเรื่อยเปื่อย มีมนุษย์กี่ผู้คนที่นั่งละเลียด กลืนข้าว กินคนเดียว เหลียวหาใครไม่พบ สามีกลับประเทศบ้านเกิดชั่วคราว แม่อยู่ต่างถิ่น น้อง พี่ ต่างมีเหย้าเรือน ฝูงเพื่อนมีชีวิตเป็นของตน การสังสรรค์อาจนำมาซึ่งความเฮฮา สรวลเส แต่นั่นเป็นเพียงวาระครั้งคราว ตามความจำเป็นของสังคม ทุกวันยามเย็น เรานั่งล้อมวงสำรับกับข้าว อาจมีหลายจาน หลายถ้วย เรียงหน้ามาทักทาย แต่เรานั่งสงบๆ กินข้าวคนเดียว

ความงาม และ ความดีของประสบการณ์ดังกล่าว อาจจะลอยหน้ามาในขณะที่ ไข่เจียวชุบชะอมเดินทางลงกระเพาะ ยอดชะอมขมๆ หวานๆดึงความคิดฟุ้งซ่านให้รวมเป็นหนึ่ง เห็นภาวะของกาย ขณะ นั่ง นิ่งๆ เงียบๆ เคี้ยวข้าวทีละคำ เนิบช้า เห็นเหงื่อเม็ดโตผุดผาดข้างแก้ม ไอความร้อนทำหน้าที่อย่างจริงจัง ตั้งใจจะเคี้ยว และ เคี้ยวชะอมอีกครั้งให้ป่นแหลก เพราะติดใจการอ้อยอิ่งกับภาวะนิ่งๆของการกินข้าวคนเดียว

ไม่ได้แล้ว หมกปลาสวายที่ตั้งอยู่ตรงหน้าหละ เราจะไม่ไปคุยและทำสังคกรรมกับกลุ่มปลาเหล่านั้นหน่อยหรือ ดึงไม้กลัด (ครั้งสุดท้ายที่เราเห็นไม้กลัด มันเมื่อไหร่ และ ที่ไหนกันหนอ) ออกเพื่อให้เพื่อนๆปลาออกมาดูโลก ดูเรา หมกปลาถูกคลุมร่างกายด้วยใบตอง จากเขียวหอมกลายเป็นน้ำตาลอ่อนๆ เพราะถูกความร้อนรีดความสดออกไป ช่างว่านอนสอนง่ายเสียนี่กระไร นอนเรียงกันเงียบเชียบเป็นกลุ่มเป็นก้อน มีพริกแดง กับ ปลายต้นหอม สองสามหน่อมานอนเป็นเพื่อน เอาหละ เห็นทีจะต้องทำให้วงแตกซะที ปลายช้อนพุ่งเข้ากลางวง เงียบฉี่ ไม่มีเสียงคัดค้าน เราจับปลาทั้งหมดเข้าปาก เคี้ยว แก้มตุ้ยนุ้ย เคี้ยว เคี้ยวอีกครั้ง จนแน่ใจว่าไม่เหลือหลักฐานให้เห็นว่าตัวไหนเป็นตัวไหน อดขอบคุณปลาตัวน้อยๆที่สละชีพเพื่อให้เรามีชีวิตรอดไปอีกมื้อ

นั่งเคี้ยวต่อ--คนเดียว การไร้ซึ่งปฏิสัมพันธ์ของคนร่วมวงรับประทานอาหาร กลับช่วยกระตุ้นโลกที่เคยเงียบเหงาของเหล่าอาหารให้เบิกบานอีกครั้ง คล้ายได้กลิ่นได้ร่วมวงกับบรรยากาศน้อยๆ ในการสังสรรค์ระหว่างเพื่อนเก่ากับตัวเรา- นานๆจะคุยกันสักครั้ง แต่นำมาซึ่งความคิด ความใส่ใจ เชื้อเชิญความรู้สึกใหม่ๆมาให้เราประหลาดใจได้เสมอ

วันนี้ท่านจะกินอาหารเย็นกับผู้ใด